Volgens de verhalen die ik te horen heb gekregen ging het verhaal over de Granaet als volgt:Er waren visser uit Wierum die op het wad een bijzonder beest hadden gevangen en wisten niet wat het was. Ze namen het mee naar de wal waar de vrouwen hen op stonden te wachten om de vis in ontvangst te nemen. In die tijd werd de vis in korven gedaan en aan een juk gehangen en zo naar Dokkum vervoerd om daar verkocht te worden.De visser die het beest had gevangen zei tegen zijn vrouw neem hem maar mee en vraag in Dokkum of er eentje is die het weet wat het is.De vrouw nam het beest mee naar Dokkum, toen daar haar vis verkocht had ze geen aandacht meer voor het beest. Het beest was intussen uit de korf gevallen en heel toevallig op de stoep beland was, waar een dienstmeid die bij een van de vroed vaders in de huishouding werkte de stoep aan het schrobben was. Zijn schrok en lichte de vroed vader in, de wist het ook niet wat voor beest het was en lichte de burgemeester in.
De hele raad werd bij elkaar geroepen en er werd aan een ieder gevraag wat het voor beest wel mocht zijn, niemand wist het. Dus werd er besloten om het beest aan de ketting onder de Zijl gevangen te houden, want zo vertelde de burgermeester de koning zou misschien op bezoek komen en hij zou wel weten wat het was. Maar helaas voor de burgemeester en de raad ontsnapte het beest uit zijn gevangenis. Later werd nog zo’n beest gevangen en kwam er iemand die vertelde dat het een Granaet was, of een hele grote garnaal.Dus de Granaet is een legende die van het Wad en Wierum naar Dokkum is gekomen, maar het is niet zo dat de Dokkumers het wisten.
Maar in die tijd was het al zo dat de ambtenaren niet toegaven dat ze soms onwetend waren en ook wel eens achter het net visten.
BERICHT OVERGENOMEN VAN FB pagina OUD DOCKUM
